7 արցախցի կանայք արհեստների աշխատարանի ընթացքում միասին ստեղծագործեցին, վերհիշեցին իրենց կյանքն Արցախում, իրենց հողն ու ջուրը, այգին ու քաղաքը, քննարկեցին ներկայիս ապրումներն ու դժվարությունները ու վայելեցին գեղեցիկ երաժշտություն:
Անընդհատ փոփոխվող իրականության մեջ շատերի համար լուրջ խնդիր է դարձել հոգեկան առողջության պահպանումը: «Մենք և մունք» հումանիտար ծրագրի շրջանակում մեկնարկած «7 ճանապարհ» նախագիծը միտված է աջակցելու ճգնաժամում հայտնված մարդկանց, օգնելու նրանց պահպանել հոգեկան առողջությունն ու կայունությունը:
Աննա Շալունցը ծնունդով Գորիսից է, 2011 թվին ամուսնացել և տեղափոխվել է Արցախ: Մարտունաշեն գյուղում ընտանիքն ուներ արքայանարնջի, թզի, նռան մեծ այգիներ, որոնք ամեն տարի առատ բերք էին տալիս: Մրգերի սորտավորմամբ և վաճառքով զբաղվելուն զուգահեռ Աննան սկսեց մրգային չիփսեր պատրաստել, որոնք, ի զարմանս իրեն, այնքան մեծ պահանջարկ ունեցան, որ վերածվեցին բիզնեսի:
Նիգար Սինանյանը նախքան արցախյան երկրորդ պատերազմն աշխատում էր որպես հաշվապահ Քաշաթաղի դպրոցներից մեկում: Պատերազմը ստիպեց թողնել ամեն ինչ և նոր բնակության հասցե փնտրել: Տեղափոխվեցին Գորիս. Նիգարը սովորեց կարուձև, որոշ ժամանակ աշխատեց տեքստիլի արտադրամասում, ապա որոշեց բացել սեփական արտադրությունը։
Իննա Արզումանյանը ծնունդով Արցախից է, Ասկերանի շրջանի Կրասնի գյուղից: Տասը տարուց ավելի զբաղվել է հրուշակագործությամբ, Ստեփանակերտում նրան բոլորն էին ճանաչում: Սակայն 2020-ի պատերազմից ու բռնի տեղահանումից հետո ամեն ինչ փոխվեց. Իննան ընտանիքով հանդերձ տեղափոխվեց Գորիս ու ստիպված եղավ շատ-շատերի նման ամեն ինչ սկսել նորից:
«Մենք և մունք» ծրագրի «Աջակցություն արցախյան բիզնեսներին» նախաձեռնության շրջանակներում 8 սկսնակ ձեռներեցներ Արցախից ներկայացրեցին իրենց արտադրանքը Գորիսի ամանորյա տոնավաճառում: Նախքան իրենց ստեղծած պրոդուկտները տոնավաճառի այցելուների դատին հանձնելը նրանք՝ ծրագրի շրջանակում մասնակցել էին մարքեթինգի և ձեռներեցության առցանց դասընթացների, որի ընթացքում քննարկել էին յուրաքանչյուրի անհատական նախագիծը, վերլուծել ուժեղ կողմերն ու շտկել թերությունները:
«Մենք և մունք» ծրագրի «Աջակցություն արցախյան բիզնեսներին» նախաձեռնության հումանիտար ծրագրի շահառու Սևակ Հարությունյանը Արցախի մայրաքաղաք Ստեփանակերտից տեղահանվելուց հետո ընտանիքով հանդերձ ներկայումս բնակվում է Դիլիջանում: Այստեղ նա հիմնել է իր սեփական բիզնեսը՝ «Դեդո, Բաբո» անունը կրող հացի արտադրամասը։
12-18 տարեկան 120 երիտասարդների համար երկու խմբով 7-օրյա ամառային ճամբարների կազմակերպման համար նախատեսված ծառայություններ։ Ընդհանուր մասնակիցների քանակը` 120, պետք է բաժանված լինի երկու խմբի՝ յուրաքանչյուր խմբում 60 հոգի` տեղական համայնքներից և Արցախից տեղահանված անձանցից:
Այս տարի առաջին անգամ Դիլիջանի Ամանորյա մեծ տոնավաճառին մասնակցում էին ոչ միայն Տավուշի մարզի բնակիչները, այլև այդ մարզում իրենց նոր կյանքը սկսող արցախցի ձեռներեցները: Տոնավաճառը տեղի ունեցավ դեկտեմբերի 8-ին Դիլիջանի համայնքային կենտրոնում: Երկու ընդարձակ սրահներում ներկայացված էին ինչպես սկսնակ, այնպես էլ արդեն իսկ հաջողակ բիզնես նախագծերը: